BIOGRAFIE
verhaaltjes
Warner van Wely (geb. 02/05/1945) groeit op met een vader en een grootvader die allebei verhaaltjes voor hem verzinnen. Tien jaar oud krijgt hij bij een landelijke schrijfwedstrijd een ‘ereprijs’ voor een zelfgeschreven verhaal. Daarna duurt het meer dan zestig jaar voor hij weer fictie publiceert.
Poëzie en toneel
Op de middelbare school speelt hij hoofdrollen in schooltoneelstukken, en raakt bezeten van poëzie lezen. Marsman, Slauerhoff, van Ostaijen, leest en herleest hij eindeloos. Hij leert de kracht van korte teksten kennen.
Microfictie
Studie wiskunde en filosofie. Hij maakt meer theater dan dat hij studeert, en blijft rondneuzen in de wereldlitteratuur. De miniverhalen van tekenaar/schrijver Roland Topor vol provocerende droombeelden en onderhuidse angsten en de compacte prozagedichten van Jorge Luis Borges, die in hun heldere kortheid veel hebben van wiskunde bewijzen. Hierin liggen de wortels van zijn fascinatie voor microfictie, dat hij ontdekt lang voordat het woord bestaat. De keuze voor dit genre staat vanaf dat moment voor hem vast.
Performance art – locatie theater
Met het afstuderen in zicht realiseert hij zich dat hij geen toekomst ziet in de academische wereld. Hij vertrekt naar Engeland, om er anderhalf jaar te werken met de performance-theater groep ‘Welfare State International’. Daarna richt hij in 1975 met anderen de theatergroep ’Dogtroep’ op, en later in 1993 ‘Warner en Consorten’ – beeldend locatie theater zonder taal. Bij beide groep is hij de artistiek leider. Optredens op festivals van Beijing tot Bogota, en van Copenhagen tot Kampala.
In deze periode schrijft hij twee non-fictieboeken: [Werkwijzen van wild theatermaken, International Theatre Bookshop, 1992 – en Theater in de openbare ruimte, Stichting Prima Materia, 2003]
schrijver
Als in 2008 het kunsten-budget gehalveerd wordt en alle ongedisciplineerde theatergroepen uit de subsidiepot worden gegooid, maakt Warner de stap naar het full-time schrijverschap. Hij volgt een twintigtal schrijfworkshops van ervaren schrijvers – vooral bij de Schrijversvakschool in Amsterdam, en maakt een uitgebreide studie van de internationale microfictie. In zijn eigen schrijven zoekt hij de randen op van wat met kort proza mogelijk is. Spelen met woorden, zinnen, alinea’s, tegelijk naar de alledaagse wereld kijken, én de grillen en sprongen van de verbeelding volgen.
Eén
In 2018 wordt zijn eerste bundel microficties gepubliceerd [’Eén’, Van Oorschot, 2018]. De bundel van ruim 140 microficties wordt positief ontvangen en krijgt lovende recensies.
Een volgende bundel: ‘Splinters, Glimpen, Flarden’ met tekeningen van Nico Lootsma, heeft hij in voorbereiding.
